Let’s TALK...

Nieuwe Emté in Dieren

Emté, van Sligro Food Retail (de supermarkttak van Sligro Food Group), heeft sinds november een nieuwe pilotwinkel in Dieren. Da’s geen nieuws meer, de winkel heeft al de nodige pers gehad (ook in dit blad). Dus: snel eens een keer naar Dieren, niet alleen vanwege die media-aandacht, maar ook vanwege de nieuwe folder die ik van tevoren in handen kreeg, met een lekker recept op de cover: bloemkool in een jasje van gesmolten kaas.

In Dieren zie ik een volstrekt nieuwe look van de formule, met een fraaie aankleding door tal van elementen. Het oogt ambachtelijk, door de tegeltjes aan de wanden bij de agf- en vleesafdeling, de bakstenen in de bakkerij, veel hout (bij bier en wijn en bij de agf). En ik krijg een goede eerste indruk doordat het overzichtelijk is, door de lage stellingen.

Groente en fruit in lage stellingen, met veel palletkisten en kistjes en veel onverpakte producten. Ik kom weinig plastic tegen, zoals in veel andere supermarkten op deze afdeling. In plaats daarvan papieren zakken om je fruit en groente in te verpakken (ach ja, de nieuwe EU-richtlijn!). Een ruim assortiment, ook met inbegrip van seizoensgroenten zoals veel bietsoorten, gekleurde winterpenen en bijzondere paddenstoelen, zoals portobello’s en eryngii’s. Het assortiment is onderscheidend en bijzonder dankzij de link met de horecatak van Sligro Food Group, de zb-groothandels. En direct bij de ingang zie ik een fruitschaal waar kinderen een gratis stuk fruit van mogen nemen, om de fruitconsumptie bij kinderen te stimuleren.

In tegenstelling tot de meeste supermarkten lopen de lage versstellingen naadloos over in bijzondere dkw-artikelen, zoals pasta van het merk Rummo, verschillende merken risotto en olijfolievarianten van o.a. Olitalia, alleen verkrijgbaar bij Emté (ook weer afkomstig uit het Sligro-aanbod).

Bij de vleesafdeling zie ik wel ook meer dan bij de gemiddelde vleesafdeling. Er staat een echte slager, en ik een bedieningscounter met bijzondere producten. Zo verkoopt Emté ‘natuurvlees’, vlees van runderen die vrij hebben rondgelopen in de natuurgebieden van Staatsbosbeheer. De keurmerkorganisaties hebben er nog geen naam voor daarom heet het natuurvlees. Daarnaast heeft Emté vlees van haantjes, die vaak in Nederland niet eens grootgebracht worden. En ik word getrakteerd – om te proberen – op een lekker stukje warm, net gebraden houthakkerssteak: een steak ingepakt in een plakje spek. Daarnaast vind ik nog een vitrine met ingevroren vlees: wild zoals struisvogel maar ook de bijzondere hamburgers van The Frozen Butcher.

Aansluitend kom ik bij de broodafdeling terecht, met heel mooi ambachtelijk brood. Deels bereid in de winkel, zo blijkt: sommige broden zijn van deeg dat urenlang in de rijskast is gerezen en daarna gebakken. Supervers en geen afbak. Dat weten de klanten inmiddels ook en dat schijnt de broodverkoop goed te doen. Ook vind ik specialiteiten als pastel de nata, een taartje uit de Portugese keuken, met pudding en gebrande rietsuiker (min of meer vergelijkbaar met crème brûlée). Ooit heb ik de échte pastel de nata van de beroemde banketbakkerij Belem geproefd, in Lissabon. Met deze pastel de nata heeft Emté wel iets bijzonders in huis. Alleen, het is meer bij toeval dan door een goede navigatie van de formule zelf waardoor ik in deze Emté die taartjes ontdek. Daar kan Emté meer werk van maken: zichtbaarder promoten en/of er iets meer over vertellen, bijvoorbeeld over de herkomst of dat je die vooral met kaneel erover moet eten.

In het verseiland in het midden worden pizza’s belegd als ik er ben, verder stellen medewerkers salades samen en vullen ze bekers yoghurt met muesli. Deze keukenopstelling biedt verder kazen en kaasjes (op smaak gepresenteerd) en worsten. De pizza’s worden niet afgebakken. Dat moet je thuis zelf doen, is het credo van Emté, want het motto is ‘we doen alles om jou thuis te laten scoren’.

Bij de kassa krijg ik tot slot een Emté-spaarkaart, voor elke euro een punt: dus hoe meer je koopt, des te meer je spaart. Nog een reden dat dit mijn boodschappenwinkel zou kunnen zijn.

De nieuwe Emté is een eigentijdse en sfeervolle winkel, met een onderscheidend lekker assortiment waar je voor terugkomt, en veel duurzame elementen. Ik besef dat deze winkel een test is en er nog volop aan gesleuteld wordt; wat mij betreft, zou het onderscheidende assortiment nog veel meer en duidelijker voor het voetlicht kunnen komen. Die Portugese taartjes, bijvoorbeeld; leuk om zoiets bijna per ongeluk te ontdekken, maar dat kan nooit de bedoeling van Sligro Food Retail zijn geweest. Daarnaast zou Emté meer theater rondom dat verseiland kunnen brengen; bijvoorbeeld veel meer van al die lekkere dingen laten proeven. Ook heeft Emté afgezien van producten voor directe consumptie, terwijl je er wél echt trek krijgt, zeker als je er rond het lunchmoment bent. Maar dat kan ook een keuze zijn, die ik gezien het verzorgingsgebied wel begrijp; het is echt een woongebied. (Bovendien, hoe meer trek, hoe voller de winkelwagen… al zal heeft dat ook weer een nadeel omdat klanten dan teleurgesteld raken van het kassabedrag, terwijl ze toch echt zelf voor al dat lekkere spul gekozen hebben.)
Met deze nieuwe generatie laat Emté in het concurrerende supermarktlandschap een eigen gezicht zien. Het maakt goed gebruik van de sterke eigenschappen van het moederbedrijf, ik zou het alleen -als ik Emté-verantwoordelijke was- nog een stuk duidelijker laten zien.

Coop Vandaag

Coop Vandaag

Coop heeft drie stadswinkels geopend in Rotterdam, dat zal niemand zijn ontgaan.

Ik ben bij twee van de drie langs geweest, die aan de Mariniersweg en aan de Oostzeedijk. Het is een vernieuwend blurringconcept, waar de buurtsupermarkt gecombineerd wordt met directe consumptie, ‘meeneemconsumptie’ en met maaltijden die na niet al te lange tijd gegeten worden.
Wat opvalt als je binnenkomt, is de overzichtelijkheid van beide Coops, door de lage stellingen. En daarna vallen mij meteen drie elementen op: het impulskoelmeubel bij de ingang, de counter met broodjes en salades, en het overduidelijke en dominante vers.
De impulskoeler waar je bij binnenkomst tegen aanloopt, is een soort tussendoormeubel, met daarin ontbijtproducten: gekoelde drankjes als sappen, ijskoffie, drinkyoghurt en yoghurt met muesli. Lekker snel pakken, afrekenen en weer weg.
Loop je door, dan loop je direct tegen de counter aan, door Coop ‘de keuken’ genoemd. Dat is het kloppend hart en de grootste blikvanger van Coop Vandaag. Hier kun je goede koffie of echt heerlijk belegde broodjes bestellen of salades en maaltijden meenemen voor alleszins mooie, ronde prijzen; koffie met gevulde koek voor € 1,-, broodjes altijd € 3,-, maaltijden en salades altijd € 4,-. Allemaal vers bereid. ‘s Ochtends als ze om 7 uur opengaan, komen mensen op weg naar hun werk bijvoorbeeld een beker koffie halen en rond de lunch is het drukste moment van de dag, als er veel broodjes bereid en verkocht worden. In de winkel aan de Oostzeedijk kun je ook nog daar je koffie opdrinken of je broodje of salade eten onder het genot van een krantje, zittend aan het barretje voor het raam. In de keuken wordt druk van alles bereid. In beide winkels kun je ook van alles proeven: een broodje zalm of brie op de counter, of elders in de winkel een stukje brownie.
Coop Vandaag is een echte eigentijdse buurtwinkel, met de nadruk op vers en veel minder op dkw en daarmee duidelijk op de kleinere huishoudens in de stad gericht. Mijn indruk is dat meer dan de helft van de winkel uit vers bestaat. De meeste agf wordt los verkocht, dus je kunt de hoeveelheid nemen die je wilt. Dat geldt ook voor de walnoten en doppinda’s, die je zelf kunt scheppen, en voor de eieren, de uien en de knoflook die per stuk verkrijgbaar zijn en op mooie rieten standaarden gepresenteerd worden. Ook exotisch fruit zoals kokosnoten vind je hier.
Ook het vlees is verpakt in kleine porties, maximaal twee stuks – met uitzondering van de goed uitziende sparerib, daar kun je wel een half studentenhuis mee​v​oeden. Een mooie lage gondola met vleeswaren en kaasjes en dan nog veel ruimte voor de gekoelde kant-en-klaarmaaltijden. In beide winkels zag ik ook nog een meubel met ‘wat eten we vandaag?’, met twee menusuggesties: couscous en taco’s – de mix, de bijbehorende verse en houdbare ingrediënten. En in beide winkels lag er ook verse prei in het meubel. Ik heb gekeken op de gerechten, maar kon niet vinden dat deze Hollandse prei in een van de gerechten gebruikt moest worden. De houdbare assortimenten zijn er wel, maar ze nemen weinig ruimte in en kenmerken zich door een zeer compact assortiment, grotendeels in kleinere verpakkingen. De houdbare groente wordt bijvoorbeeld voornamelijk verkocht in kleine blikjes en potjes. Ook veel kleine flesjes wijn. Wasmiddelen op 1 meter, cosmetica op een halve meter en één soort wc-papier en keukenrol.
Vlak voor de kassa kun je nog gekoeld fris in blikjes en bier in losse flesjes kopen, kratten zie je hier niet. Ook een ijsjesvriezer ontbreekt niet.
De grotere winkel aan de Oostzeedijk heeft ook nog een slijterij op zijn 450m2 weten te omvatten.
Bij de kassa de extra service die je graag bij een buurtwinkel vindt: pakketjes ophalen, stomerij, schoenlapperij, OV-oplaadpunt en flappentapper. De kassa is wel ver van de ‘keuken’, wat in mijn geval een beetje raar uitpakte toen ik mijn lege beker koffie ging afrekenen. Wat mij betreft, ik zou ook gewoon meteen bij ‘de keuken’ willen kunnen afrekenen, dat zou gemakkelijker zijn.
Wat maakt deze Coop Vandaag-winkels bijzonder? Ze zijn in dichtbevolkte gebieden gevestigd. Coop Vandaag Mariniersweg is ook omringd door veel andere winkels, die zit zo’n beetje tegen ‘de Groene Passage’ aan, waarschijnlijk de bekendste biologische winkel van Rotterdam, en Food & Gifts, een delicatessen zaak voor kaas, wijn en olie. Coop Vandaag Oostzeedijk zit ongeveer een kilometer van veel kantoorpanden vandaan. Hierdoor zullen ze allebei veel traffic voor met name de broodjes hebben, maar dan zonder de huren van de A1-locaties van een stuk verderop te moeten betalen – hoewel, het is en blijft Rotterdam, tweede stad van Nederland, dus de vastgoedkosten zullen nog hoog genoeg zijn.
Daarnaast is het een prima winkel voor je dagelijkse verse boodschappen, voor supermarkt prijzen, zoals Coop het adverteert.
Waarmee valt het te vergelijken? AH To Go is veel meer een ‘on the go’-winkel, waar je vrijwel geen gewone boodschappen meer kunt kopen, en waar de prijzen van die producten hoger zijn dan in de reguliere AH. Het komt meer in de buurt van Spar University, waarbij de Coop Vandaag zich onderscheidt door veel meer verse agf.
De Coop Vandaag-winkels wijken sterk af van de gemiddelde kopergroep van Coop, die vaak in wat landelijker marktgebieden gevestigd zijn, met een traditioneler kooppatroon. Het assortiment is afgestemd op de stadsmens, die voor z’n boodschappen geen auto gebruikt maar toch ook snel en gemakkelijk na een dag studeren of werken zijn dagelijkse boodschappen of maaltijden kan halen.
In plaats van steeds grotere winkels, de trend die ook vorig jaar nog steeds doorzette, is Coop Vandaag klein. Stel nu dat het laten thuisbezorgen van houdbare artikelen en non-food gaat doorzetten, dan past Coop Vandaag alvast in dat marktscenario.

De nieuwe verssupermarkt van Jan Linders in Sittard

De nieuwe verssupermarkt van Jan Linders in Sittard

Jan Linders, volgens de GfK-versrapporten al jaren de beste verssupermarkt van Nederland, heeft eind vorig jaar in Sittard een nieuwe winkel geopend met, zoals er geschreven werd, nieuwe meubels, signing en concepten.

Tijd om eens naar Sittard af te reizen. Op een voor die stad sombere dag, op de radio valt te beluisteren dat de plaatselijk voetbalclub niet meer aan de eisen van de KNVB kan voldoen – maar in de winkel zelf merk je daar niks van. Het is een ruime winkel waar vers duidelijk de boventoon voert. Kenmerkend is dat de agf-afdeling en het vlees naadloos op elkaar aansluiten, zodat je je avondmaaltijd gemakkelijk kunt kopen zonder ver te hoeven lopen of ver terug te moeten lopen als je van keuze verandert. De versafdelingen kenmerken zich door ook veel lokale producten en speciale displays; groente, fruit en ook kruiden van lokale leveranciers.

Het tweede wat opvalt en ook afwijkt van andere Jan Linders-filialen die ik ken, is het verseiland. Dit zien we inmiddels wel al in enkele andere formules. Ook hier is het ‘de keuken’ genoemd (een element en een benaming die ook in Emté nieuwe generatie en in Coop Vandaag te zien is).

Je loopt af op de counter met vers belegde broodjes, pizza’s, maaltijden en wat nieuw is: soep. De producten worden hier ter plekke gemaakt. Deze Jan Linders ligt op een bedrijventerrein en krijgt veel klanten over de vloer die hun lunch bij Jan Linders komen halen. Jan Linders heeft altijd van 11.30 tot 14.00 u een lunchaanbieding: belegd broodje met of melk of sap voor € 2,95. Die prijs lijkt wel een beetje de nieuwe standaard te worden voor een belegd broodje in de supermarkt. Behalve een broodje of een salade kun je daar nu ook een beker verse, warme soep meenemen. Ter plekke opeten kan niet, tenminste, er is geen ruimte om te gaan zitten. De soepverkoop begint aardig op gang te komen, wordt me verteld; het koude weer zal daar zeker bij helpen. Zo zie je wel dat Jan Linders langzaam opschuift in de richting van verkooppunt voor (bijna) directe consumptie, althans, waar het marktgebied ernaar is.

Om het hoekje van die verscorner staat het nieuwe maaltijdenaanbod, Kies, Kook, Klaar: aparte bakjes met of vlees/vis, of groente en of pasta, aardappelen etc., in drie segmenten: producten die je nog even in de pan moet doen (vlees bakken, groente koken) producten die alleen opgewarmd hoeven te worden en salades met ‘slaverrijkers’ als paprikablokjes of komkommer en tomaat, dressings, en toppings als croutons en zonnebloempitten. Het is te vergelijken met het inmiddels ter ziele gegane ‘kies en kook’ van AH een aantal jaren geleden, maar het verschilt op een belangrijk punt: bij Jan Linders zijn allemaal eenpersoonsporties, je kunt ze los kopen, het hoeft niet in combinatie met de andere producten, maar kan natuurlijk wel. Toegankelijke prijzen. Jan Linders heeft op elke plank in die koeling wel een aantal producten van € 1,- liggen, met duidelijke grote rode prijsstickers erop. De overige producten zijn € 1,50 of  € 2,00. Voor rond de € 4 heb je een complete maaltijd. Het moet nog wel even opgang komen, begreep ik, maar na de productdemonstraties zijn mensen wel enthousiast.

Dat brengt ons ook bij de doelgroep van Jan Linders. Nederland vergrijst, en in Limburg is dat nog meer het geval. Het is niet zo dat Jan Linders de senior als doelgroep hanteert, maar het speelt er in dit filiaal wel duidelijk op in door veel kleinverpakkingen te hebben: een biefstukje, een slavink of twee kleine saucijsjes, per stuk verpakt, ook weer vaak voor  € 1,00. Aardappelen kun je los pakken, wel van maar één soort, maar toch, het is er, en zelfs mandarijnen zijn los te verkrijgen. En natuurlijk de eieren, die je per stuk kunt kopen – iets wat Jan Linders al eerder introduceerde. Vers gelegde eieren, zoals er groot staat. Zijn er dan ook niet vers gelegde eieren, vraag je je af – en hoe zou een kip dat dan doen, extra lang ophouden? En zou een supermarkt dat dan weer ‘extra gerijpte’ eieren kunnen noemen? Maar deze eieren zijn volgens het bord vandaag gelegd en dus vandaag in de winkel.

Het dkw-gedeelte vind ik daar dan wel wat schraal bij afsteken. Maar niet alle categorieën: speerpunten springen er wel uit. De bierafdeling, maar ook de wijnafdeling waar je gewoonlijk eindeloos flessen wijn naast en onder elkaar ziet staan: hierin staan de top-3-wijnen van Jan Linders in een mooi blok gepresenteerd, voor rood, wit en rosé, en we zien een ‘wijn van de maand’. En er zijn enkele wijnen uit Limburg zelf afkomstig. Ik heb begrepen dat die heel goed smaken. Ook de koffiepresentatie valt op, met nu ook Onze Trots-koffiebonen (het kwaliteitslabel van de formule), met siroop, wat chocola en suikerroerlepels erbij gepresenteerd in een grote nieuwe kast. Ook chocolade staat in een aparte kast, maar dat vind ik wat minder uit de verf komen. Verder zie ik een duidelijke focus op acties, maar vooral door op verschillende plaatsten aanbiedingen voor € 1,00 te doen, taartjes, koekjes bij de kassa, op verschillende plaatsen komt dit terug.

Ik begrijp wel dat Jan Linders keer op keer hoog eindigt in het versrapport. En keer op keer komt de formule met nieuwe initiatieven, die bij succes consequent uitgerold worden. Een duidelijk Limburgse en eigen signatuur, met daarnaast duidelijke prijssignalen. Knappe prestatie van zo’n regionale speler, die daarmee telkens weer een antwoord heeft op de omzetdruk van de landelijke spelers.